LE LONG CHEMIN DU RETOUR
Nick en Tom keren terug van de oorlog in Afghanistan. Ze lijken in orde, maar de oorlog laat hen niet los. In hun dagelijks leven duiken voortdurend herinneringen en ‘spoken’ op van hun tijd als soldaat. Dat bemoeilijkt hun band met hun familie en hun poging om hun oude leven weer op te pakken. Hun partners proberen hen te helpen, maar ook zij botsen op de onzichtbare schade die de oorlog heeft aangericht. Het stuk laat zien hoe oorlog niet stopt bij het slagveld, en hoe geweld een vreemde aantrekkingskracht kan hebben. De tekst werd oorspronkelijk geschreven als therapie, samen met Australische soldaten die vochten in Afghanistan, Irak, Oost-Timor en Somalië. Opvallend: hun humor bleef overeind, ook daaraan wil het stuk hulde brengen.