MISERERE

Miserere onderzoekt wat het betekent om mens te zijn, door de ogen en stem van een vrouw die zowel tijdloos als eigentijds is - een moderne zieneres, omringd door een vreugdevol koor.

De voorstelling is geïnspireerd op het gelijknamige barokke muziekstuk van Jan Dismas Zelenka, maar is helemaal herschreven in een moderne vorm met muziek, theater en dans. Regisseur Ingrid von Wantoch Rekowski creëert samen met choreograaf Serge Aimé Coulibaly een krachtige muzikale en lichamelijke theatervoorstelling, zowel aards als poëtisch.

In deze voorstelling spreekt een vrouw ons toe - ze is tegelijk een popicoon en een rouwende moederfiguur. Ze is tegelijk echt en mythisch, woedend en bezield. Ze draagt de pijn en tranen van de wereld, om die via haar zang om te vormen. Terwijl ze haar Miserere zingt en uitspreekt, danst er rond haar een koor van zes dansers. Dat koor verbeeldt levensenergie: onophoudelijk, krachtig, en steeds opnieuw opkomend.

De originele barokmuziek van Zelenka is de basis, maar componist Sébastien Schmitz herschrijft alles volledig en voegt er hedendaagse klanken aan toe; het “geruis van de wereld”. Die moderne klankwereld ondersteunt de vrouw-als-zieneres, gespeeld door actrice en zangeres Candy Saulnier. Met een microfoon versterkt, brengt zij haar Miserere als een bezwering, een intense zang.

De tekst van Psalm 50 lijkt misschien niet meteen relevant voor vandaag, maar het hoofdthema blijft actueel: menselijke kwetsbaarheid en het besef van onze tekortkomingen. Miserere is ook een positief verhaal: het laat een weg zien vol kracht en hoop, gedreven door een diep verlangen naar verbondenheid. Het is een plek waar levenskracht en schoonheid altijd opnieuw opduiken.