MISKINE, LA DEMOCRATIE

Ik gaf een workshop aan kinderen uit een volkswijk in Nice. Ik liet hen zelf bepalen wanneer ze pauze wilden nemen. Tot mijn verrassing kozen ze heel bewust en doordacht – een teken dat ze echt betrokken willen worden bij beslissingen die hen aangaan. Anass, 13 jaar, sprak met mij over democratie, en toen besefte ik: de wens om invloed te hebben op je eigen wereld is universeel. Ook ik voel frustratie over het onvermogen om de samenleving van mijn dromen vorm te geven. Ik geloof dat democratie van levensbelang is, en dat kunst – vooral theater – het verlangen om iets te doen weer kan aanwakkeren. Ik wil niet blijven klagen, ik wil bouwen. Voor mij is theater een plek waar we samen kunnen oefenen in het uitoefenen van collectieve macht. Ik wil mensen betrekken die zich uitgesloten voelen van het democratisch debat. Mijn werk moet een politieke daad zijn, een manier om het sociale weefsel te herstellen. Ik weiger de wereld zomaar te ondergaan zoals hij is – het is tijd om hem te veranderen.