Ce qui arriva quand Nora quitta son mari

“Er is nu geen tijd voor liefde, er is alleen tijd om jezelf te vinden.” Elfriede Jelinek, Oostenrijkse schrijfster en winnaar van de Nobelprijs voor Literatuur in 2004, schreef een vervolg op ‘Een poppenhuis’ van Ibsen. Het verhaal speelt zich af eind jaren twintig, ten tijde van de opkomst van het fascisme. Jelinek stelt aan vrouwen én mannen de vraag of een vrouw gedoemd is om een object te zijn en of ze ook een persoon kan zijn. We volgen Nora. Zij verlaat het echtelijke huis om een eigen leven na te jagen. Ze wil zich kunnen ontplooien. Ze werkt een tijdje als arbeidster totdat ze in de armen valt van een industrieel die haar opmerkt als ze de Tarantella aan het dansen is. Hij laat haar later als een baksteen vallen zodra hij vindt dat haar schoonheid aan het vervagen is. En dan komt Nora terug bij haar man terecht... Voor mannen is Nora doodgewoon een van de vele objecten om op te speculeren. Achttien scènes lang toont Elfriede Jelinek de complexiteit van het leven van een vrouw aan via het mythische personage Nora. Jelinek blijft ver weg van elke vereenvoudiging en belicht patriarchale clichés en visies over vrouwen: vrouw, moeder, danseres, prostituee en meesteres... Tien actrices nemen alle vrouwelijke en mannelijke rollen voor hun rekening en stellen zo de wrede machtsverhoudingen in onze consumptiemaatschappij in vraag.