LE JARDIN D'OLGA

Ergens in het noordoosten van Italië, niet ver van de zee, ligt een vlakte. Dit is een kroniek over een lokale dorpsagent, mijn oom Gigi Sinds zijn moeder overleed, woont Gigi alleen in het oude huis omgeven door een grote tuin … een tuin die tegelijkertijd fabelachtig, wild, somber en ondoordringbaar is. De dagen van Gigi zien er steeds hetzelfde uit: de helft op het werk waar hij zijn rondes doet en wacht tot er iets gebeurt, de andere helft in zijn tuin die hij verzorgt zodat het voor altijd zijn nest blijft, zijn schuilplaats, zijn hol. Dit rustige decor lijkt al tijden onveranderd, en toch is er iets gebeurt. Gigi raakt geobsedeerd door de zelfmoord van een vrouw uit het dorp. Zoals zovele anderen werd ze overreden door de trein die door het dorp rijdt, vlak naast het voetbalveld. Gigi krijgt haar dood niet uit zijn hoofd. Zo begint een persoonlijke zoektocht, een absurd onderzoek, een reflectie over het kwaad dat dit klein stukje van de wereld overkomt en over een tastbare, fysieke vloek, de manifestatie van een verborgen maar nog steeds open wond die Gigi noch zijn tuin spaart.